Konwencja o zakazie użycia, składowania, produkcji i przekazywania min przeciwpiechotnych oraz o ich zniszczeniu, mająca na celu wyeliminowanie użycia min przeciwpiechotnych jako środka walki zbrojnej, została uchwalona na konferencji dyplomatycznej w Oslo 18 września 1997 i wyłożona do podpisu w Ottawie 3–4 grudnia 1997. Wtedy podpisała ją również Polska, choć do dziś jej nie ratyfikowała.
Na Pacyfiku znajdują się 3 kraje, które nie podpisały Traktatu Ottawskiego z roku 1997. Wśród nich znajdują się: Federacja Mikronezji, Wyspy Marshalla i królestwo Tonga. Nowa Zelandia, która prowadzi kampanie przeciwko minom przeciwpiechotnym i wzywa do podpisania powyższego traktatu. Mary Wareham, koordynator ds. CALM (New Zealand Campaign Aganist Landmines) ma pewne obawy co do faktu, iż dwa pierwsze kraje będą skore do podpisania traktatu. Przyczyn tego zjawiska należy szukać w zależnościach ekonomicznych, jakie łączą zarówno Federację Mikronezji, jak i Wyspy Marshalla ze Stanami Zjednoczonymi, które również nie przyjęły ustaleń Traktatu Ottawskiego. Jednak Mary Wareham jest zdania, iż nie jest to usprawiedliwieniem dla tych krajów. Przytacza również przykład Palau, które jest państwem stowarzyszonym z USA, a mimo to rząd Palau zdecydował się samodzielnie zadecydować i podpisać w 2007 r. wspominany traktat.
Piotr Sosiński
(źródło: Radio Australia News 02.03.12)
(źródło: Radio Australia News 02.03.12)
